Een korte analyse van de cruciale rol van zegels in de fijne chemische productie

Een korte analyse van de cruciale rol van zegels in de fijne chemische productie
In de fijne chemische productie speelt de afdichting van dynamische apparatuur een cruciale rol bij het waarborgen van de stabiliteit van de productie.Het doel van dit artikel is een systematische herziening van de gemeenschappelijke materialen van verschillende zegels en de basis voor de keuze ervan.In de moderne industrie zijn de meeste gebruikte rubbers synthetisch rubber, waaronder veel voorkomende soorten zoals styren-butadien rubber (SBR), butadien rubber (BR), butyl rubber (IIR) en nitril rubber (NBR),met een gewicht van niet meer dan 50 g/m2, ethyleenpropyleendieenmonomeer (EPDM), fluoroelastomeren (FKM), siliconenrubber (VMQ) en polyurethaanrubber (AU).De prestaties van rubber zijn vooral afhankelijk van de kenmerken van de moleculaire structuur:
- Hoofdkettingstructuur: verzadigde hoofdketens (zoals EPDM, IIR) hebben een betere weerstand tegen ozon en oxidatie in vergelijking met onverzadigde hoofdketens die C=C dubbele bindingen bevatten (zoals NR, SBR).
- Polariteit van de zijgroepen: de invoering van sterke poolgroepen (zoals F-atomen in FKM, -CN-groepen in NBR) verbetert de oliebestendigheid en chemische weerstand van rubber aanzienlijk.
- Ketenregelmatigheid: Door de zeer regelmatige cisstructuren (zoals NR, BR) kan rubber kristalliseren tijdens het rekken, waardoor een hogere sterkte wordt bereikt.
- Flexibiliteit van de moleculaire keten: flexibele ketensegmenten (zoals de cisconfiguratie van BR, Si-O-bindingen in siliconenrubber) geven rubber een goede elasticiteit en lage temperatuurbestendigheid.
Als het materiaal van de afdichting onjuist is geselecteerd, kan dit leiden tot verschillende productieproblemen.afdichtingen die actieve C-H-bindingen bevatten, kunnen ontbindingsreacties ondergaan in organische oplosmiddelen of zure omgevingen, veroorzaken zwelling, veroudering en verlies van afdichtingsfunctie, wat resulteert in materiaallekken en ernstige veiligheidsrisico's.afdichtingen met C-O-C-bindingen zijn gevoelig voor ketenbreuk in organische oplosmiddelen en alkalische omstandigheden, wat leidt tot verharding, veroudering en daaropvolgende interne of externe lekken.
Bij routinemateriaalcontroles in de werkplaats moet, indien de apparatuur tekenen van 'lekken' vertoont, eerst worden overwogen of het afdichtingsmateriaal niet overeenkomt met de procesomstandigheden.Op dit momentIn het bijzonder in hogedrukapparatuur kunnen methoden zoals het binaire zoeken en mind mapping worden gebruikt om de oorzaak systematisch te identificeren.de duurzaamheid van de afdichtingselementen is van cruciaal belang, en elke nalatigheid kan tot ernstige gevolgen leiden.
Om een onjuiste selectie te voorkomen, kan men verwijzen naar bestaande handleidingen voor de corrosiebestendigheid van rubber.die doorgaans de weerstand van verschillende rubbers tegen verschillende chemische media en hun toepasselijke temperatuurbereiken vermeldenIn de werkelijke productie zijn de materialen echter vaak complexe mengsels die organische oplosmiddelen, zure componenten en metaalionen bevatten.de meest betrouwbare methode is het uitvoeren van kleinschalige experimenten, het onderdompelen van de afdichtingen in werkelijke materialen voor het onderdompelen van testen (temperatuur aanpassen en slijtvoorwaarden simuleren) en het grondig beoordelen van hun weerstand door middel van dimensie metingen,gewichtsverandering, trekelasticiteitsonderzoek en tijdgebaseerde beoordeling.
In het kader van de chemische productie dient de rationele selectie van de afdichtingen ten zeerste te worden gewaardeerd.en de weerstand van de afdichting onder werkelijke werkomstandigheden moet worden gecontroleerd door middel van experimenten, waarbij de praktijk de beste basis vormt voor de selectie.